Biegunka u królików

      Hodowcy królików z nadejściem wiosny z niecierpliwieniem oczekują chwili, kiedy będą mogli królikom podawać świeża pasze zieloną a nie mało urozmaiconą paszę jak to ma miejsce w okresie zimowym. Hodowcy uparcie wyczekują pojawienia się pierwszej zieleni także i dlatego, że kończą się im zapasy paszy, którą przygotowali na zimę. Gdy pojawią się młode soczyste pędy roślin wiosennych, wielu hodowców niezwłocznie, bez odpowiedniego przygotowania zwierząt oraz bez stopniowego przejścia z suchej paszy zimowej na zielonki, podaje ją swym królikom w dużych ilościach.

      Bardzo często już po pierwszym karmieniu zieleniną hodowca może zauważyć skutki swojej lekkomyślności. Z rana po pierwszym karmieniu podczas przeglądu klatek królików, hodowca zauważa że zwierzęta są smutne, nie mają apatytu na podaną paszę, a okolica odbytu oraz tylne nogi są oblepione bryjowatym, mazistym i bardzo śmierdzącym kałem. Sierść królików w tych miejscach sterczy pozlepiana w sztywne pęczki.

      Biegunka u królików wynika z szybkiego i gwałtownego przejścia od suchej paszy zimowej do świeżej, bujnej bogatej w białko oraz pełnej soków paszy zielonej.



      Hodowca nie powinien więc zbyt szybko zmieniać sposobu żywienia swoich królików. Z karmy suchej na soczystą lub z soczystej na suchą należy przechodzić powoli, przez co najmniej tydzień lub 10 dni, stopniowo zwiększając dawkę nowo przygotowanej paszy (np. wiosną zieleniny), a równocześnie zmniejszając każdego dnia ilość paszy podawanej dotychczas (np. siana).



      Gwałtowna zmiana sposobu żywienia królików nie jest jednak jedyną przyczyną biegunki królików, ale z tego powodu zwłaszcza wiosną najczęściej występuje. Biegunka może być wywołana także z innych powodów do których się zalicza: zagrzanie złożonej na kupki świeżej wilgotnej zieleniny, pasze miękkie-nie zawierające zieleniny np. gotowane obierzyny ziemniaków lub parowane ziemniaki z otrębami albo parowana brukiew. Pasze te pozostawione zbyt długo w klatce staja się szkodliwe dla królików, jeżeli skwaśnieją i zaczną fermentować. Pasze zbyt zimne, a zwłaszcza zmarznięte, mogą też być niebezpieczne dla królików. Biegunkę może wywołać także lekko nadkwaśniałe mleko.

      Bardzo często rozwolnienie u królików występuje kiedy mają one przeziębione brzuchy w zimnych i wilgotnych klatkach. Biegunka może być wywołana także przez ziarniaki. Jeżeli w naszej hodowli wystąpi biegunka u królików i nie znamy jej przyczyn wystąpienia, należy posłać kał naszych podopiecznych do Wojewódzkiego Zakładu Higieny Weterynaryjnej (WZHW) do zbadania na ziarniaki. Wyłącznie ujemny wynik takiego badania, gdy nie wykazano ono obecności pasożytów, pozwoli hodowcy zorientować się, co jest istotą przyczyny schorzenia.



      Kiedy hodowca stwierdzi u królików biegunkę, musi niezwłocznie przedsięwziąć konieczne zabiegi lecznicze, aby nie narazić się na straty w swojej hodowli. Chore osobniki należy pomieścić w klatce suchej, ciepłej i wolnej od przeciągów oraz niezwłocznie przejść na żywienie wyłącznie tylko suchymi paszami jak siano, ziarna zbóż (zwłaszcza owies) oraz suchy chleb. Chorych królików nie wolno poić nawet czystą wodą.

      Jeżeli nasze króliki cierpią na biegunkę nie możemy podawać im żadnych środków wstrzymujących. Zalecane jest na sam pierw przeczyszczenie przewodu pokarmowego w celu usunięcia z niego ewentualnie zalegających szkodliwych substancji, które wywołały biegunkę. Hodowca w tym celu powinien podać królikom sól glauberską (1-5 g na sztukę) lub łyżeczkę od herbaty oleju rycynowego. Następnie można podać choremu królikowi łagodne środki wstrzymujące.

      Hodowca może podawać królikom do ogryzania młode gałązki brzozowe, wierzbowe albo dębowe, powstrzymujące biegunkę ze względu na zawarty w nich garbnik. Jeżeli biegunka jest bardzo uporczywa można podać królikom jako dodatek do paszy pietruszkę albo dosypywać do miękkiej karmy sproszkowany korzeń kurzyśladu.

      Dobre rezultaty przy walce z biegunką królików daje stosowanie taniny albo tanalbiny podawanej rano oraz wieczorem w małych porcjach, tyle ile się da nabrać na koniec noża.





      Jeżeli biegunka jest długotrwała, gdy treść jelit królików fermentuje i wytwarzają się przy tym duże ilości gazu, należy podawać zwierzętom przy każdym karmieniu niewielką ilość (3-5g) węgla leczniczego.



      Biegunka w większości przypadków jest chorobą wywołaną przez niedopatrzenie hodowcy, wadliwy wychów królików oraz żywienie królików. Biegunka przyczynia się do powstania poważnych strat gospodarczych nawet w tych wypadach gdy chore króliki pozostają przy życiu i wracają do zdrowia. Podczas choroby zwierzęta chudną, ich futerka tracą swój piękny wygląd, królików hodowlanych nie można w okresie choroby używać do rozpłodu. Hodowca powinien w miarę swoich możliwości zapobiegać występowaniu biegunki oraz energicznie i ochoczo przystępować do jej zwalczania.