Belgijski Olbrzym

      Rasa ta pochodzi z prowincji Gent w belgijskiej Flandrii. Historia powstania flandrów nie jest dokładnie znana. Dziś należą one do największych królików dostarczających dużych ilości doskonałego mięsa. Waga żywa dorosłych osobników tej rasy przekracza zazwyczaj 6 kg, a często dochodzi do 7 kg. Niektóre, szczególnie piękne okazy, przekraczają nawet 9 kg wagi żywej. Należy przy tym pamiętać, że samice są zazwyczaj cięższe od samców. W hodowli powinniśmy zwracać uwagę na to, aby osobniki, które zostawiamy do dalszej hodowli posiadały jak najwięcej cech zbliżonych do ideału.

WYGLĄD

      Charakterystyczną cechą budowy królików olbrzymów belgijskich jest znaczna długość ich tułowia, dochodząca nawet do 90 cm. Tułów krótszy niż 70 cm uważany jest przy ocenie tych zwierząt za dużą wadę budowy.       Grzbiet flandrów powinien być równy i szeroki, klatka piersiowa dobrze rozwinięta, zad zaokrąglony. Nogi przednie bywają u nich z reguły krótkie, w przeciwieństwie do wydłużonych i bardzo silnych nóg tylnych.       Olbrzym belgijski posiada stosunkowo duża i ciężką głowę, która posiada parę długich, sztywno stojących uszu, lekko rozchylających się ku górze. Prawidłowa długość uszu wynosi około 17 do 19 cm. Ogon tej rasy jest dość długi, lecz bardzo sztywny i wzniesiony ku górze.       U samic z wiekiem uwydatnia się podgardle o gładkiej powierzchni, powinno być ono niewielkie, bez bruzd ani bez jakiegokolwiek pofałdowania.       Króliki olbrzymy flandryjskie hoduje się w szeregu odmian barwnych, jak np. białe czerwonookie, zającowate, kangurowate, żelazistoszare, kawowe, niebiskie, czrne, a nawet srokate. Okrywa włosowa królików belgijskich jest gęsta, sprężysta, jedwabista. Włosy pokrywowe są o długości około 3 cm - 4 cm, posiadają kryjące podszycie.

ROZMNAŻANIE

      Olbrzymy belgijskie należą do typu mięsnofuterkowego. Rasa ta stosunkowo późno osiąga dojrzałość do rozpłodu - samice w wieku 8-10 miesięcy a samce w wieku 1 roku. Wcześniej nie należy doprowadzać do kopulacji.       Odmiana ras olbrzymów jest stosunkowo płodna, ale dochowanie się większej ilości ładnych okazów tych królików jest dość trudne. Jest to spowodowane skłonnościami do karłowacenia, tym bardziej że przeciętny hodowca nie zawsze zaspokaja w dostatecznej mierze duże wymagania tych królików pod względem jakości i ilości pokarmowej. Do rozmnażania królików powinniśmy przygotować odpowiednie pomieszczenie bądź klatkę.

POKARM

      Króliki te wymagają dużej ilości bardzo dobrej paszy, zwłaszcza wiele pasz treściwych. Częste błędy popełniane w żywieniu królików flandryjskich pociągają za sobą z reguły nieprawidłowości w rozwoju tych zwierząt, a zwłaszcza zahamowanie wzrostu, krzywicę oraz schorzenie narządów wewnętrznych. W wyniku czego samice mogą stać się małopłodne i małomleczne.

WADY DOPUSZCZALNE

      Słabo zaznaczona harmonijność budowy ciała, skrócony tułów królika, zwężenie tułowia w partii piersiowej, wydłużony i spiczasty pyszczek, głowa za bardzo delikatna, cienkie oraz szpiczaste uszy. Pojedyncze białe włosy w okrywie królika, dolna strona ogona czarna, mniej wyraźny kontrast barwy podszycia. Długość ciała królika około 65 - 69 cm, długość uszu około 16 - 18 cm. Okrywa włosowa mało gęsta i sprężysta oraz niewielka różnica w długości włosów pokrywowych w stosunku do długości standardowej (tj. 3 - 4 cm). U odmiany szarej, zajęczej i żelazistej niewyrównanie barwy okrywy włosowej. Rozjaśnienie boków oraz wewnętrznej strony ud u odmiany zajęczej oraz żelazistej. Małe różnice w barwie oczu i pazurków w stosunku do wzorca prawidłowego.

WADY NIEDOPUSZCZALNE

      Długość ciała zwierzęcia poniżej 65 cm, masa ciała mniejsza niż 6 kg, wygląd przypominający zajęczaka. Uszy krótsze niż 16 cm, nogi cienkie, krótki ogon. Rzadka okrywa włosowa, widoczne różnice w długości włosów. Białe bądź jasne plamy w okrywie włosowej królików, występowanie plam kolorowych w partii brzusznej oraz dużej ilości pojedynczych włosów o zabarwieniu białym. Zabarwienie okrywy włosowej koloru czarnego u odmiany żelazistej. U odmiany zajęczatej i żelazistej duża ilość widocznych białych włosów w podszyciu. Inna barwa oczu niż koloru brązowego. Pazurki zabarwione na biało.